Tarot Falı İçin Fiziksel Heyecanlar
Maharishi, tarot falı için algılamayı iki yolda geliştirdiğini belirtmektedir. Daha büyük bir genişlik ya da çevreyi inceden inceye araştırma yeteneği ve daha büyük kesinlik ya da bir şeye daha derinden bakabilme yeteneği.
Califomia’da Berkeley Üniversitesi’nden Kenneth Pelleiter, bu iddiaları denemeden geçirmeye çalıştı. Tüm meditation biçimlerinin özellikle Transcendental Meditation’nin fiziksel heyecanlar, derin duygular ve biyolojik ritimler gibi iç olaylara ve aynı zamanda dış çevre ve nesneler üzerinde daha çok yoğunlaşma yeteneğine yönelttiği varsayımına dikkat etti.
Meditation’a yeni başlayan yirmi kişideki, değişikliklerle Transcendental Meditation’ye ilgi duyan eşit sayıda bir Deney Grubunda dikkat güçlenmesini inceledi.
Üç, farklı dikkat ölçüsü kullandı. İlki tarot falı için bir kendiliğinden hareket eden (otokinetik) etki testiydi. Bu karanlık bir saha üe çevrilen ışıklı bir noktayı içeriyordu. İşık üzerinde kesintisiz yoğunlaşan kişiler sonunda ışığın hareket ettiğini görürken. Buna karşılık karanlık dahil tüm çevreyi inceleyen kişiler, daha az görüntüsel hareket fark ediyorlardı. Pelletier meditation yapanlarda daha büyük yoğunlaşma yeteneğinin onların dikkatlerini ışık üzerinde toplamak ve bunun sonucu olarak daha çok harekete dikkat etmeye yönelttiği varsayımını ileri sürdü.
Transcendental Meditation uygulaması yapanlar,tarot falı için deney grubundan önemli ölçüde daha çok otokinetik etki gösterdiler. Bu bilgi yoğunlaşma yeteneğinin geliştiğini göstermektedir.
Pelletier’in ikinci ölçüsüne değnek ve çerçeve testi deniyordu. Bunda denekler eğimli bir çevrede bir değneğe tam dik duruma gelinceye kadar yön veriyorlardı. Çerçeveye göre değneğe yön veren kişiler yanlış yaparken, değneği iç duygularına göre aşağı yukarı hareket ettirenler daha başarılı oluyorlardı. Pelletier meditation yapanların eğilimli çerçeveden daha az etkilendiklerini gördü. Bu da belki iç sezişleriyle daha uyumlu olmalanndandı.
Meditation yapanlar, üç aylık meditationdan sonra meditation yapmayan deney grubundan daha çok başarı gösterdiler.
Dikkatin açılması, testlerinin üçüncüsü gömme şekiller testiydi. Bunda deneklerden dik dörtgen gibi basit bir şekli üstüste gelmiş birçok biçimlerden yapılmış karışık bir şeklin içine yerleştirmeler istendi. Zihinleri çevreye çekilmeksizin yoğunlaşabilen kişiler şekilleri daha çabuk bulabiliyorlardı. Pelletier her ne kadar bu testteki ilerleme çerçeve ve değnek testinden daha önemsizce de meditation yapanların bu görevi deney grubundan daha iyi başardıklarını gördü.
Araştırmacı çerçeve ve değnek testindeki daha büyük ilerlemenin, deneğin, bu testte kanşık şekiller testinin gerektirdiği sırf tanıma yeteneğinden çok, iç sezgilerini kullandığı varsayımını ileri sürdü.
Değnek, çerçeve ve kanşık figürler, testi başarma yeteneğinin bunun temelini oluşturan kişilik yapısıyla ilişkilidir. Çevrelerine bağlı olan kişiler, dışa yönelik olma eğilimindedirler. Buna karşılık çevrelerinden bağımsız olan kişiler daha yöneliktirler. Çevreye bağlı olan kişiler kendi değerleri ve görünüşleri yönünden, dış kaynaklara daha çok güvenme eğilimindedirler. Öte yandan daha çok içe yönelik olanlar daha büyük psikolojik farklılık, daha kendine güven ve daha güçlü özdeşlik duygusu gösterirler.
Genç yetişkinlere uygulanan, çevreye bağlılıkbağımsızlık testleri, yerleşik kişilik göstergesini güvenilir bir yansıtıcı olarak görülmektedir. Bundan dolayı meditation yapanların yalnız birkaç haftalık Transcendental Meditation’den sonra çevreye karşı daha bağımsız görünmeleri çok ilgi çekicidir. Aynı zamanda araştırmacılar, meditation yapanların çevrelerindeki belirsiz değişiklikleri nasıl fark ettiklerini ve bu gibi testlerdeki puanların Transcendental Meditation uygulamasının süreyle artıp artmadığını araştırdılar.
tarot falı sundu…
Benzer Yazılar
- Budizm ve Hint Felsefeleri
- Evrenin Bütünlüğüne Ulaşmak
- Rüya Mitolojisi
- Gerçek Medyumlar Hakkında
- Astral Seyahat
