Gözlemci ve gözlenen tanığın iki yüzüdür. Birbirlerinin içinde kayboldukları, birbirlerinin içinde eridikleri, tek oldukları zaman, tanık ilk kez kendi bütünlüğü içinde ortaya çıkar.
Ama bu, birçok kişi için de bir sorun ortaya çıkarır. Sebep, gözlemciyi tanık diye düşünmeleridir. Kafalarmda gözlemci ile tanık eşanlamlıdır. Yanıltıcıdır bu; gözlemci tanık değil, yalnızca onun bir parçasıdır. Ne zaman parça kendini bütün olarak düşünse, ortaya çıkar.
Gözlemci öznel olan demektir, gözlenense nesnel olan anlamına gelir; gözlemci gözlenenin dışında olan demektir; gözlemci içeride olan anlamım da taşır. İçerisi ve dışarısı birbirinden ayrılamaz, birliktedirler, yalnızca birlikte olabilirler. Bu beraberlik ya da daha iyisi bu teklik denendiğinde tanık ortaya çıkar.
Tanıklığı uygulayamazsınız. Tanıklığı uygularsanız, gözlemciliği uygulamış olacaksınız sadece; gözlemciyse tanık değildir.
Ne yapılmalı o zaman? Eritme yapılmalı, birleşme yapılmalı. Bir gül goncası görünce, bir nesnenin görüldüğünü ve gören olarak özneyi tümüyle unutun. Anın güzelliği ve anın kutsaması her ikinizi de taçlandırsın, böylece, gül ve siz bir daha ayrılmaz, bir ritim, bir şarkı, bir vecd haline gelirsiniz.
Sevme, müzik dinleme, güneşin batışım seyretme sürekli tekrarlansın. Bir fazlası daha iyi olur, çünkü o bir sanat değil, bir hünerdir. Onu omuzlamak zorundasımz; onu bir kere ele geçirdiğinizde her yerde, her zaman tetikleyebilirsiniz.
Tanıklık ortaya çıktiğı zaman, tanıklık yapan hiç kimse ve tanık olunacak hiçbir şey yoktur. O, hiçbir şey yansıtmayan temiz bir aynadır. Onun bir ayna olduğunu söylemek bile doğru değil; bir yansıma olduğunu söylemek daha doğru olur. Daha çok dinamik bir katılım ve karışım işlemidir; durağan bir olgu olmayıp bir akıştır. Gül size ulaşır, siz gülün içine ulaşırsınız. Varlığın bir paylaşımıdır bu.
Tanığın gözlemci olduğu fikrini unutun demiyorum. Gözlemci uygulanabilir, tanıklık meydana gelir. Gözlemci, bir tür yoğunlaşmadır; gözlemci sizi birbirinizden ayrı tutar. Gözlemci, benliğinize değer katacak, onu güçlendirecektir. Gözlemci oldukça, kendinizi giderek daha çok bir ada gibi hissedeceksiniz: Ayn, mesafeli, uzak.
Çağlar önce, tüm dünyadaki rahipler gözlemciyi uygulamışlardı. Bunu tanıklık diye adlandırmış olabilirler, ama tanıklık değildir. Tanıklık tümüyle farklı bir şeydir, nitelik bakımından farklıdır. Gözlemci uygulanabilir, geliştirilebilir; uygulama yoluyla daha iyi bir gözlemci olabilirsiniz.
Bilim adamı gözlemler, gizemci tanıklık eder. Bilimin bütün işlevi gözleme aittir. Çok sağlam, akut, keskin gözlem, böylece hiçbir şey atlanmaz. Ama bilim adamı Tann’yı tanımaya yaklaşamaz. Gözlemi gerçekten çok uzmanca olmakla
beraber, Tanrı’dan habersiz kalır yine de. Tann’yla karşılaşmaz; aksine Tanrı’yı yadsır, çünkü ne kadar gözlem yaparsa ki kendi süreci bütünüyle gözlemden oluşur varoluştan o kadar ayrılır. Köprüler yıkılmış ve duvarlar yükseltilmiştir. O, kendi benliğinin içine hapsedilmiş hale gelir.
Gizemli tanıklıklar… Ama tanıklığın bir olay, bir yan ürün her an, her durumda, her deneyimde bütün olmanın bir yan ürünü olduğunu unutmayın. Bütünlük anahtardır, bütünlüğün dışmda tanıklığın kutsaması artar.
Gözleme konusundaki her şeyi unutun; bu size gözlemlenen nesne hakkında daha kusursuz bilgi verecektir, ama kendi bilinçliliğinizden kesinlikle habersiz kalacaksınız.
Benzer Yazılar
- Budizm ve Hint Felsefeleri
- Evrenin Bütünlüğüne Ulaşmak
- Rüya Mitolojisi
- Gerçek Medyumlar Hakkında
- Astral Seyahat
