Çakraları Açmak

Daha gözüpek olan kimileri, bugünkü acıların nedenlerini daha önceki yaşamlarda araştırmak için bir tür varoluş ötesi (transekzistansiyel) psikanaliz öneriyorlar.

On dördüncü DalaiLama, soylu tutumu nedeniyle Nobel Barış Ödülü alıyor ve Tibet felsefesi bir model oluyor. Dojo zen’ler her meditasyon toplantısına doluşuyor, tüm M.J.Clerde yoga stajlan öneriliyor. Sofroloji okulları mantar gibi çoğalıyor ve mektupla sofrologlar yetiştiriyor! Moda deyimler artık pazarlama, yönetme, yatırım değil re enkarnasyon, karma, enerji ve holistik’tir! Günümüzde ruhsal yaşam yollan çok arttı…

Kime ve neye inanmak? Tuzakları nasıl etkisiz hale getirmeli ve dddi olanın yanma nasıl geçmeli? Aslında hiçbir şey tepeden tırnağa kötü değildir. “Fırsatçılar” çarçabuk yok oluyorlar. Ancak çok çekici vaatler karşısında tedbirli olmak ve illüzyon tacirlerine güvenmemek gerekir:

Ben’in açılımı, varlığın ortaya çıkışı ve acılardan kurtuluş bir günde gerçekleşmez. İnsan olumsuz karmik anılardan, ne yazık ki, bir ya da iki stajda “temizlenemez”. İnsanın ilişkilerden kaynaklanan sorunlannm bir seminerde çözüme kavuşacağım düşünmek hayalden başka bir şey değildir. Bir staj, bir seminer, bir konferans, bir ders, bir olsa olsa uyanış yolunda bize yardımcı olabilecek fırsatlardır.

Çünkü bu yolu katedecek olan yalnızca biziz. Ve her attığımız, bir bakıma yeniden doğuşumuz gibi olan adımı da yalnızlık içinde atarız. Tıpkı dünyaya gelişimizde yalnız olduğumuz gibi… Ve yine gidiş günümüzde tek başımıza kalacağımız gibi…

Bu yol uzundur. Kimi zaman düşeceğiz (ve kalkacağız), geri geri gittiğimiz izlenimini alacağız (oysa o anda ilerlemekte olacağız), gerçek (ve sahte) dostlarla, yine gerçek (ve sahte) öğretmenlerle karşılaşacağız… Bu doğru. Ama şu da bir gerçek: Büyük sevinç duyacağımız gerçek mutluluk anlarımız, dolu dolu yaşadığımız şimdi ve burada anlan olacak. Şuurumuzun yavaş yavaş açıldığım ve bizi içerikli, tatlı bir havanm sarmaladığını duyumsayacağız.

Bu huzur ve dinginlik yolunu tehlikesizce izlemek isteyen için dört temel yasa, dört işaret noktası; tıpkı yol kenarına dikilen beyaz işaret taşları gibi belirecektir. Bu yolcuya gerekli olanlar şöyledir:

İyi bir motivasyona (güdülenme) sahip olmak;
İyi bir yön tutmak;
İyi bir işaret noktası bulmak;
İyi bir araca sahip olmak.

Yola koyulmamızı sağlayan iyi motivasyon; her varlık . taki içsel acınm şuuruna varma olgusudur. Var olma koşulu bile, sonuçlanm her zaman “yönlendiremeyeceğimiz” pek çok zorluklarla karşı karşıya getirir bizi. Çekilen acı her an ortaya çıkmasa da, o anda belirmese de, onun yaşamımızda potansiyel olarak var olduğunu biliyoruz: Kimi dönemlerde kendi benliğimizde rahatsızlık duyumsuyor ve çevremizde kimi insanlann sıkıntı ve kaygı içinde olduklarım sezinliyoruz.

Bu durum saptamasından sonra, aa çekmeme isteğini dile getirebiliriz: Bu istek, mükemmel bir motivasyondur! Böylece, daha fazla dinginlik ve mutluluk elde edince, kişiliğimiz başkalarına yardım edebilecek duruma gelecektir. Gerçekte, elde edileni birilerine vermek önem taşımaktadır. Mutluluk yolunda attığımız bir adımda çevremizdekilere el uzatmak zorundayız. Onların da kendi yollarında ilk adımlarını atıp yürümelerine yardımcı olmalıyız… Bunu tam bir sadelikle, eksiksiz bir alçakgönüllülükle yapmalıyız.

Benzer Yazılar

• Budizm ve Hint Felsefeleri
• Evrenin Bütünlüğüne Ulaşmak
• Rüya Mitolojisi
• Gerçek Medyumlar Hakkında
• Astral Seyahat