el falı bak, fal bak, tarot falı bak

Baş parmak daima iki şekilde incelenir. Üst kısım ve alt kısım. Tırnak kısmının altındaki kısım, yani ikinci boğum (Şekil 85C) daima bir insanın karakteri hakkında geniş bilgi verir. Bu kısım iki şekilde olabilir.

1 Ortası ince olur.
2 Dolgundur ve ikinci kısım hemen hemen baş parmağın tamamını kaplar .
Birinci şekilde, daima konu olan şahsın çok ince olduğuna ve çok çabuk kavrayan bir şahıs olduğuna inanmak gerekir. Son derece nazik ve söyleyeceği her sözün nasıl etki edebileceğinibilir. Büyük diplomatların baş parmakları bu şekildedir.

İkinci şekilde baş parmak dolgun ise ve bu kısım hemen hemen bütün baş parmağı kaplıyorsa, daha doğrusu üst kısımdan çok daha uzun ise, bu, daima bir insanın çok tok sözlü olduğuna, sözünü esirgemediğine, sabırsız olduğuna ve haksızlığa karşı olduğuna işarettir.
Baş parmağın ucu, tırnağın bulunduğu kısım uzun ve gayet biçimli ise (Şekil 85D) bu, parlak bir zihnî kabiliyete işarettir. Aksine bu kısım, o kadar biçimli değilse, daha çok kaba bir şekli varsa, bu, insanın zihnî kabiliyetlerinden ziyade hisleri ile hareket ettiğine işarettir.

Böyle bir insan bazen etrafını üzebilir. Baş parmağın uç kısmı ne kadar kısa ise, bir insanın kendini kontrol etmesi, hislerine gem vurması o kadar zor olur.
Baş parmağın boğumu sert ve belirgin olursa, bu, insanın başkalarına kolay inanmayacağına işarettir. Bu tip insanlar daha çok içlerine kapalı ve hislerini kolay belli etmeyen insanlardır.

Daima ihtiyatlı hareket ederler ve kolay kolay “Faka basmazlar.” Bu gibi insanların iradeleri kuvvetlidir. Kendilerini de başkalarını da daima kontrol ederler. Daima ölçülüdürler ama bu bakımdan onlara güvenilebilir.

Baş parmağın son boğumunun, düz, yumuşak ve gayet biçimli olması, daima yumuşak başlılığa, inceliğe ve hassasiyete işarettir. İlk boğumda baş parmak rahatça arkaya doğru kıvrılıyorsa, bu aynı zamanda bir insanın etrafındakileri rencide etmemek istemesine işarettir. Böyle bir insan münakaşaya, kavgaya sebebiyet vermektense, kendi zararına da olsa birçok şeylere razı olabilir.

Buna bağlı olarak baş parmakta ilk boğum daha ziyade sert ise. bu, daima bir insanda kavgacı bir karaktere işaret olabilir. Baş parmağın boğumları yumuşak ve daha ziyade düzmüş gibi görünen insanlar, ileri görüşlüdür. Hiç para tutamazlar. Başkalarına karşı çok cömerttirler.

Başkalarına kolay tâbi olabilirler. Fakat bu, başkalarıyla ihtilâfa düşmekten nefret etmelerinden ileri gelir. Aynı zamanda baş parmaklarının boğumları pek sert olmayan kimseler, çabuk söz vermeye meyillidirler. Bu yüzden çok defa zor duruma düşebilirler.

Baş parmaklarının boğumları sert olmayan insanlar, çok defa hatalara karşı da çok affedicidirler. Özellikle kendileri hata işledikleri zaman, daima bir bahane bulurlar. Bunun sebebi, çok geniş görüşlü olmalarıdır.

Buna mukabil baş parmalarının boğumları daha belirgin ve sert olan insanlar, daha müsamahasızdırlar. Hataları hoş görmezler. Baş parmakları gevşek olan insanlar, genellikle kolay güvenirler ve herkesle kolay anlaşırlar.

Bütün el falcıları; baş parmakla daha fazla ilgilenirler. Zira baş parmak daima falda önemli bir rol oynar. Doğu memleketlerinde, Ö zellikle Uzak Doğu’da sadaka ile geçinen insanlar, sadaka istedikleri zaman baş parmaklarını avuçlarının iç taraflarına doğru bükerler. Bu, “Nefsimi körlettim, Allah’a teslim oldum.” anlamına gelir.

Birçok asabiyeciler; bugün dikkatli bir muayeneden sonra, baş parmağın durumundan, insanın ileride felce tutulup tutulmayacağını anlamanın mümkün olduğunu söylerler. Onlara göre, baş parmak çok defa felcin kendisi gelmeden evvel, bünyenin böyle bir yeteneği olduğunu ve sinir sisteminde bir bozukluk husule geldiğini gösterir.

Ruhî bakımdan gelişmemiş, zihnî kabiliyetleri olgunluğa erişmemiş insanların baş parmaklan, aşırı derecede gevşek ve âdeta şekilsiz bir et yığını gibidir. Birçok kimseler, doğan bebeklerin ellerine bakmayı âdet edinmişlerdir. Doğu memleketlerinde bir bebek dünyaya geldiği zaman, baş parmağını içeri doğru kıvırarak onu öteki parmaklarla örterse, bunun, çocuğun zihnî kabiliyetinin ağır ağır gelişeceğine işaret olduğunu söylerler. Çocuk, dünyaya geldikten sekiz gün sonra; baş parmağı ile hâlâ parmakları örterse, bebeğin zihnî bakımdan hakikaten zayıf kalacağına inanılır.

Ölmek üzere olan, ölüm döşeğinde bulunan insanların baş parmakları bütün gerginliğini kaybeder, avucun iç kısmına doğru kıvrılır. Bu, bir insanın artık hayat mücadelesinden vazgeçtiğine işarettir.

Baş parmağın ilk boğumunun bir top teşkil ediyormuş gibi arkaya doğru kıvrılması, daima aşırı bir asabiyete işaret eder.