Nijinsky’nin yer çekimi yüzünden fiziksel olarak imkânsız olan kadar yükseğe zıpladığı bazı anlar olduğu bilim adamları tarafından araştırılmıştır. Ve daha şaşırtıcı olanı da aşağıya inişiydi. Aşağıya öyle yavaş iniyordu ki aym bir yaprağın yavaşça yere düşmesi gibi; hiç acelesiz. Buna da yer çekimi izin vermez; yer çekimi nesneleri zorla çeker.
Ona bu durum hakkında soruldu ve o dedi ki, “Bu benim için bir gizem. Denediğimde asla olmuyor, çünkü ben oradayım. Belki de yerçekiminin üzerinde çalıştığı ağırlık benim. Ne zaman kendimi tamamıyla unutsam, aniden o orada ben sadece senin gibi bir izleyiciyim, merak dolu. Nasıl olduğunu bilmiyorum.”
Belki ego içindeki en ağır şeydir. Nijinsky yok olduğunu hissettiği anda sadece dans oradaydı, dansçı artık yoktu Gautam Buda ya da Lao Tzu’nun yaşadığı ama çok farklı bir boyutta yaşadığı deneyimi yaşadı. Dansı mistik bir deneyime döndü.
Yaratıcının neşesi yaradılışın kendisindedir; başka bir ödül yoktur. Ve hareketinin ötesinde bir ödülü düşünmeye başladığını anda, sadece bir teknisyensindir, bir yaratıcı deha.
Benzer Yazılar
- Budizm ve Hint Felsefeleri
- Evrenin Bütünlüğüne Ulaşmak
- Rüya Mitolojisi
- Gerçek Medyumlar Hakkında
- Astral Seyahat
