ADALARA YOLCULUK

Andaman Adaları… anakaradan çok uzaklarda Hindistan’ın çok eski zamanlarına bir yolculuk…

İnsana tropikal bir ülkede olduğunu hissettirecek bir şey varsa, o da “muz” teknelerinden birine binmektir. AiV Yamuna, Tac Ma hal’in önünden akıp giden soylu nehirle aynı adı taşısa da, çok eski bir deniz filosuna ait köhne bir tekneydi; Bengal Körfezi’nde Hindistan’ın en uzak ve soyutlanmış noktasındaki Andaman Adaları’na sefer yapan bir muz teknesi.

Port Blair’den tekneye bindiğimde güverteler çoktan dolmuştu. Neyse ki, bacanın altında kırık dökük bir bank bulup oturdum. Havelock Adası’na geldiğimizde is içinde kalmış olacaktım ama kuzeybatı yönünde bir gün kadar yol alacaktık; bu yüzden, ne olursa olsun bir yer bulduğuma memnundum. En azından, Bihari halkından insanlar gibi yerlerde serilip oturmak zorunda kalmamıştım.

Biraz sonra limandan ayrılıp denize açıldık. Bu sefer, yol arkadaşım siyah saçlı ve fırça gibi siyah bıyıklı, fazla enerjik bir gençti.

Neeraj, Hindistan’daki pek çok kişi gibi, pek çok mesleği birden yürütüyordu. Sadece rehber değildi; bilgisayar alım satımıyla uğraşıyordu ve bir yandan faks bakım hizmetlerini yürütüyordu; üniversitede bir öğrenci derneğinin başkanıydı, bir radyo kanalında DJ ve aynı zamanda da çok hevesli bir patenciydi. Andaman Ada ları’na da aşıktı. Daha limanda beklerken bunları anlatmış ve pantolonunun paçasını sıvayarak bana paten yaparken aldığı yaralarını gösterip, “Fren yapmayı öğreneceğim!” demişti umutla.

Güvertede şöyle bir çevreme bakındım. Yanımda bir rahip oturuyordu. Peder Soares, Hindistan’ın batı kıyılarında eski bir Portekiz yerleşimi olan Goa’da doğmuştu. Havelock’da seksen Katolik aileden oluşan bir cemaati ziyaret etmeye gidiyordu ama görev dışında da çok seyahat etmişti.

“Reno’ya gittim!” diye heyecanla anlattı. Yine dini bir tur için Amerika’ya gittiğinde Nevada’ya da uğramıştı.
“Kumar oynadınız mı Peder?” diye sormadan edemedim.

Benzer Yazılar

About The Author

editor

Leave a Reply