BENLİĞİN HAYATTA KALIŞI KUANTUM ÖLÜMSÜZLÜK

BENLİĞİN HAYATTA KALIŞI KUANTUM ÖLÜMSÜZLÜK

Duımadan ve durmadan ilerlemeliyiz Bir başka yoğunluğa doğru

Daha yüksek bir birleşme, daha derin bir birlik için Karanlık soğuk ve bomboş ıssızlıklar arasında,
Dalgalar ağlar, rüzgâr ağlar, sonsuz sulan Yelkovankuşuyla domuzbalığının.

Sonumdadır benim başlangıcım.

İlk çocuğuma hamileliğim sırasında ve onun doğumunun ilk aylarında benim için garip olan yeni bir varolma şekli yaşadım. Benliğim birçok yönden bireyselliğini yitirdi, kendimi kendimden daha büyük ve süregelen bir işlemin parçası olarak hissettim.

İlk önce bedenimin sınırlan, içeri doğru, içimde büyümekte olan canlıyı sarmak üzere genişledi. Kendimi tamamlanmış ve kendine yeterli hissettim; içimde tüm yaşamın sıkış tmldığı bir mikrokozmos vardı. Daha sonra, sınırlar bebeğin
oluşumunu Kapsamak üzere dışarı doğru genişledi. Bedenim ve benliğim yaşam ve besin Kaynağı haline geldi. Yaşam ritmim bir başkasmındı, duyulanm onunKilerle aynılaştı, her şey; o ve çevremdeKi öteKiler dolayımıyla yaşamıyordu.
Tüm o aylar boyunca “ben” çoK belirsizleştim, bir türlü netleştiremediğim, başa çıKamadığım bir şey oldum. Kendimin, “zaman öncesi”ne doğru geriye, “tüm zamanlar”a doğru ileriye, tüm olasılıKlara doğru içeriye ve tüm varoluşa doğru dı şanya, Kısacası tüm yönlere doğru esnediğini hissediyordum.

“ParçacıKsal” halimi yitirdiğim Konusunda şaKa yaptığım zaman eşim bana bebeKle yansıtmalı özdeşliK halini yaşadığımı söyledi. Freud buna “oKyanus hissi” derdi. Yaşadığım her ne idiyse hem tedirgin edici hem de coşturucu bir durumdu; bu sayede yaşam boyu içimde taşıdığım ölüm KorKusunu yitirdim. Bu aynı zamanda, önsözde de belirttiğim gibi bu Kitabın yazılmasına ilham veren şey oldu.

tarot falı

Benzer Yazılar

Leave a Reply